Niks te zien aan de buitenkant

Drie jaar geleden ontdekte ik Reuring. Toen zat ik al zo’n vijf jaar afgekeurd thuis. Al vrij snel nadat ik was afgekeurd kwam ik in een isolement terecht en voelde me eenzaam. Ook zat ik in een moeilijk huwelijk. Mensen om mee heen begrepen niet wat er met mij aan de hand was. Aan de buitenkant was immers niks te zien. Daardoor voelde ik me nog ongelukkiger.

‍

Een warm bad

Op Facebook zag ik een oproep voor een creatieve schilderworkshop bij Reuring. Ik zag dit als een kans om uit mijn isolement te komen en mijn sociale leven weer op te pakken. Reuring was voor mij een soort thuiskomen. Het was een warm bad, ik voelde mij zo welkom. Ik kreeg het gevoel dat ik er weer toe deed, ik was weer iemand. Ik kwam echt uit mijn isolement en voelde me een beter persoon. De medewerkers en de vrijwilligers zijn stuk voor stuk super lieve mensen waar je altijd bij terecht kunt.

‍

Weer gelukkig

Inmiddels ben ik enorm gegroeid en voel ik me absoluut niet eenzaam meer. Ik heb bij Reuring nieuwe vrienden en vriendinnen gemaakt. Ook ben ik ontzettend creatief geworden, dankzij het aanbod aan workshops bij Reuring. Ik voel me nu echt heel erg gelukkig, blij, sociaal en vrolijk. Ik ben weer de oude ik van vroeger. Het fijne van Reuring is dat niemand over je oordeelt of je veroordeelt. Je kunt er je verhaal kwijt of juist je gedachten verzetten door creatief bezig te zijn. Het is een heerlijke plek om naartoe te gaan. Ik kijk er altijd naar uit.